1. სვანი ფენს შარვალს. შარვალი გადაუვარდება და იტყვის: კიდევ კარგი არ მეცვაო;
2. სვანი იჩხუბებს მამასთან და წავა სახლიდან. რამდენიმე დღის შემდეგ მოდის წერილი მამამისისგან, გახსნის და ცარიელი ფურცელია და იტყვის: კიდე არ მელაპარაკება ეს შობელძაღლიო;
3. -მიხო, ამ დილით რომ შემხვდი, რატომ არ მომესალმე?
- კი დავაპირე, მარა გავიფიქრე, ერთი ამის დედაც მოვტყან მეთქი;
მახსოვს ნისლში დაკარგულმა ვიარე, და გზები ფეხით შემოვიარე. და ვიარე, ვიარე სანამ არ მოვნახე გზა, და ვიღაც გზაზე ანაბულით დგას. შევხედე. ვიცანი. ვიცი მოსულიხარ ციდან, ციდან ხარ თუ ნატელ გზიდან, მომცლიდი გზიდან. გამეცალე. მიმასწავლე საფლავისკენ გზა, და რომ დარამდე გამინათე გზა.
წინა ბლოგით ვერ ამოვწურე სათქმელი,ისევ მინდა რაღაც დავწერო დავწერო...ისევ იმ განწყობაზე ვარ,როგორზეც ვიყავი ამ რამდენიმე დღის წინ..ზღვის ტალღებზე ხომ ისევ ცეკვავენ თეთრი თოლიები ...ისევ სევდიან სიმღერებს ვუსმენ და არ ვიცი რას უნდა მივაწერო ასეთი წვიმა?ასე ცისფერი და მოწყენილი....
ახლა ღამეა. შობა ღამე. ჩემს პატარა ციხესიმაგრეში ყველა უაბჯრო მეციხოვნემ ძილს მისცა თავი. სძინავს შენს და-ძმას. დედაშენსაც კი ჩაეძინა.შენ ისე შორს ხარ ჩემგან… მაგრამ დაე, თვალისჩინი წამერთვას, თუ ახლაც, ამ წუთს, შენს სურათს არ ვუმზერდე. ის აქ არის, მაგიდაზე, ჩემს გულთან ახლოს.შენ კი სადა ხარ? შორს, ზღაპრულ პარიზში.
წამია წუთისოფელი... როდის წავალთ ამ ქვეყნიდან არავინ იცის გარდა უფლისა.. ამიტომ არ უნდა დავკარგოთ არცერთი წამი.. ყველაფერი უნდა მოვასწროთ...სიცილიც ... ტირილიც.. რისთვის მოვდივართ ამ ქვეყნად ?ყველას ჩვენ ჩვენი მისია გვაკისრია.... უნდა ვიპოვოთ ჩვენი საქმე ..რომელსაც დიდი სიყვარულით შევასრულებთ.. ისე უნდა ვიცხოვროთ..
/news/chanakhat-39-ebi/1-0-6: რა ლამაზია ზოგჯერ წარსული
ავტორი : paparaci | 14:42 | ნახვა: 1121
რა ლამაზია ზოგჯერ წარსული… ტკივილის გარდა რაღაც ხომ იყო… რაღაც კარგი, ისეთი, რაც არასოდეს გავიწყდება, რაც რთულ მომენტებში ღიმილს გგვრის, გულს სითბოთი გივსებს და თავს ადამიანად გაგრძნობინებს… რა ლამაზი იყო დრო, როცა ყველაფრის გჯეროდა… აწყობდი გეგმებს და დარწმუნებული იყავი, რომ ყველაფერი ასრულდებოდა რაც გულით გინდოდა…
/news/ts-39-erilebi/1-0-5: მე შენ მიყვარხარ მიყვარხარ როგორც არავინ
ავტორი : paparaci | 14:05 | ნახვა: 1209
ლიიზ მე შენ მიყვარხარ მიყვარხარ როგორც არავინ... როგორც თევზს უყვარს წყალი... როგორც გიჟს არ შორდება სიგიჟე ისე მეც არ მშორდება შენი თვალები.. ჩემი დღე შენზე ფიქრით იწყება და მთავრდება.. ვოცნებობ მოგეხვიო და სამუდამოდ გაგხადო ჩემი.. მიყვარხარ გესმისი სიგიჟემდე გაგიჟებამდე. ტკივილამდე მიყვარხარ! მიყვარხარ! მიყვარხარ!
ლიზი იდგა და ხმას ვერ იღებდა.. ცრემლებმა შეწყვიტეს უსასრულოდ დენა.. ტკივილსაც ვეღარ გრძნობდა.. თითქოს რაღაც მძიმე დაედო გულზე.. თითქოს ცრემლები გაუშრა.. ვეღარც იღიმოდა.. ბოლოს დადგა ის სანატრელი მომენტი როდესაც მატი გულები სამუდამოდ უნდა შეერთებულიყო...
/news/chanakhat-39-ebi/1-0-6: საკუთარ თავთან მარტო დარჩენა ის არის
ავტორი : paparaci | 13:47 | ნახვა: 924
საკუთარ თავთან მარტო დარჩენა ის არის, როცა საკუთარ სინდისს უღრმავდები.
პირადად მე მეხმარება, რომ რეალურად დავინახო რაღაცები და არა შელამაზებულად (როგორც მჩვევია ხოლმე). ყოფილა შემთხვევები, რომ უფრო მეტს მივმხვდარვარ, უფრო კრიტიკულად შემიხედავს ყველაფრისთვის,მაგრამ ისეც მომხდარა, რომ გადამიმეტებია ამ კრიტიკაში - და უკვე პესიმიზმის ნიშნები გამიჩნდა.ამიტომ მთავარია ამ ორ მდგომარეობას შორის - შუალედი ვიპოვოთ, თორემ ნებისმიერ მხარეს გადახრა, ცუდი შედეგებით დაბოლოვდება
/news/ist-39-oriebi/1-0-4: შინდისის გმირები - 2008: გახსოვდეს შენი ისტორია! :(((
ავტორი : paparaci | 13:40 | ნახვა: 1040
ეს არაა შეთხზული ამბავი, ესაა გმირობის რეალური ამბავი - თუ როგორ შეეწირნენ ჩვენი ბიჭები ომის დასრულების შემდეგ ჩასაფრებულ მტერს, როგორ არ შეეპუენ და როგორ იბრძოლეს ტყვია-წამლის გამოლევამდე.
/news/chanakhat-39-ebi/1-0-6: მებრალება ადამიანი, ამ საზიზგარ წუთისოფელში...
ავტორი : paparaci | 13:38 | ნახვა: 1441
მებრალება ადამიანი, ამ საზიზგარ წუთისოფელში საცხოვრებლად, ყველაფერი გაცრეცილი და ბნელია, აზროვნება ახალგაზრდების, დაემსგავსა მარათონს შეცდომებისკენ, გაირყვნა ადამიანის ბუნება, ღირსება კი გაითელა როგორც მტერი. არ ვიცი ამ საიტზე რა კატეგორიის ხალხია მაგრამ მინდა ყველას უთხრა, ამ ქვეყანაზე სიცოცხლეზე დიდი რამეც არსებობს... და სანამ ამას არ მიხვდება ადამიანი ის მოარული გვამია... სიყვარული ყველაფერია...